[98] 1. Abraxas - Pokuszenie

[1998] 1. Abraxas - Pokuszenie

[1998 상반기 50선] 1. Abraxas - Pokuszenie

Abraxas - Centurie; Prophecies ('98, 2nd)

(Left: Centurie - Polish version, Right: Prophecies - English version)

1. Spiritus Flat Ubi Vult [3:27]

2. Michel De Nostredame - Mistrz Z Salon [6:47]

3. Velvet [4:07]

4. Excalibur [7:44]

5. Kuźnia [1:49]

6. Czakramy [10:25]

7. Pokuszenie [12:00]

8. Nantalomba [4:21]

9. The Court Of The Crimson King (King Crimson cover) [5:51] 

Rafał Ratajczak - Bass Guitar (GMR Bass Guitar, Fender Jazz Bass, Hartke Systems 3500) 

Marcin Mak - Drums, Percussion (DW, Zidjan) 

Marcin Błaszczyk - Flute, Keyboards (Ensoniq SQ 1+, Ensoniq MR Rack, Ensoniq ASR-10, Prophet-5, Korg X5D, Roland SC-55, Yamaha YFL-211SII), Vocals 

Adam Łassa - Vocals 

Szymon Brzeziński - Guitar (Samick, Fender Stratocaster, Alhambra, Marshall JCM 900) 

Maria Napiwodzka - Oboe   

7. Pokuszenie

7. Temptation

Jest w Twoich oczach chłód,   jad, który ssie mój głód.   Wbij swoje zęby jak   wąż - pokuszenia smak.     Pozwól mi być   jedną chwilą,   wierszem poezji i snem.   Całuj mnie tak,   abym nigdy nie bał się śmierci i łez.   Podaj mi dłoń, bym pamiętał   palce drapiące do krwi.   Kołysz mnie znów biodrami,   tańcz, póki starczy mi sił   Kochaj mnie tak by motyle,   żądzą przeszyły mój brzuch.   Otruj mnie znów migdałami,   zapamiętaj, zapamiętaj mój ból.   Otruj mnie znów!     Ukrzyżowane wspomnienia nie pozwolą zapomnieć.   Nawet wówczas, gdy odkryję wszystkie ścieżki Twojej    filozofii   i przesłucham całego Bacha,   nietykalna stanie się tylko cisza między nami.     Rzucam do Twych stóp   moje życie, które jest   herezją, opętaniem i kościołem duszy mej.   Za dotyk Twoich ust, sprzedam każdy dzień   i umrzeć na Twym brzuchu tylko chcę.   Teraz już wiem, nadejdzie świt,   a aksamit Twego ciała umknie mi.   Pozwól mi być istnieniem Twym, Twym…     Pozwól mi znów czytać z Twych ust,   być każdym Twoim snem.   Kołysz mnie czule w rytm naszych serc,   tańcz, gdy za oknem deszcz.     Na pokuszenie prowadź mnie więc,   odkryj swe ramiona, bym poddał się.     Całuj mnie więc, bym nigdy już   nie musiał lękać się.   Gdy słońce zgaśnie,   odnajdę Cię gdzieś.     Na pokuszenie prowadź mnie więc,   odkryj swe ramiona, bym poddał się.

There’s a distance in your eyes, the venom that sucks my hunger. Impale your teeth like a serpent, let me feel the taste of temptation.   Just let me be an instant, a lyrical poem and a dream. Kiss me, so that I would never fear neither death nor tears. Give me your hand, so that I’d remember the fingers scratching till I bleed. Cradle me again with your hips, dance me till I fall. Love me till I feel the lust of butterflies in my stomach. Poison me again with almonds, remember, remember my pain. Poison me again…   The crucified memories won’t let me forget. Even when I discover all the tracks of your philosophy and listen to all Bach’s music, untouchable will be only the silence between us.   I throw at your feet my life, which is a heresy, a possession and a church of my soul. For the touch of your lips I’d sell all my days and I just want to die between your breasts. Now I know the dawn comes and the velvet of your body will run away from me. Let me be your being, your…   Let me read again from your lips, let me be your dream. Cradle me tenderly to the rhythm of our hearts, dance when it’s raining outside.   So lead me into temptation, expose your arms to make me surrender.   Kiss me, so that I’d never ever have to dread. When the sun ebbs away I’ll find you somewhere.   So lead me into temptation, expose your arms to make me surrender.